Laos: Unexpected beauty

10-4

De bus dropte me af bij een plek waar TukTuks ons verder naar de grenspost brachten. Door de douane wat allemaal erg snel ging. Stempel rijker, ticket gekocht voor een speciale bus die ons van de Thaise grens, over een grote brug naar de grens van Laos bracht waar we opnieuw paspoort controle kregen met een visum aanvraag. Niet veel later had ik deze binnen en kon ik via een volgende TukTuk naar het kleine dorpje “Huay Xai” gaan waar ik de nacht zou doorbrengen. Omdat het de aanloop naar het Laos New Year was kregen we al een lekker voorproef van hoe het er hier aan toe gaat in die leuke periode. De locals vieren het hier door iedereen nat te gooien met water, maakt niet uit of je te voet bent, op de fiets/scooter/motor rijdt of in een auto zit, je krijgt te volle laag met emmers/ballonen/waterpistolen. Voordat we aankwamen in het centrum waren we dus al volledig nat haha J Lang leve regenhoezen voor de tassen. Op de grens 2 mannen uit Zwitserland leren kennen waarmee ik de TukTuks gedeeld heb en dus ook mooi de kamer van het guesthouse kon delen aangezien er geen hostels waren in het dorpje. Perfecte manier om de kosten laag te houden.

11-4

Omdat ik langzaam naar het zuiden van Laos wil trekken kon ik geen betere manier bedenken om mijn tijd in dit land te starten dan de “Slowboat”. Een populaire en mooie boot route over de Mekong rivier, een van de grootste en belangrijkste rivieren van Azië. De Zwitsers hadden het zelfde plan waardoor we samen besloten te reizen voor zolang het kon. In de ochtend de tickets geboekt en een heerlijke lunch gekocht voor onderweg. Omdat er een sterke Franse invloed in Laos zit vind je op elke hoek van de straat een stent waar ze verse Franse Baguettes maken en verkopen. Daar hadden we er natuurlijk een paar van meegenomen. Jullie weten hoeveel ik van eten houd. De tocht duurt 2 dagen waarbij we de eerste dag na 7 uur aankwamen in een klein dorpje, “Pakbeng”. De tocht is werkelijk prachtig. De geweldige omgeving met mooie uitzichten siert de machtige Mekong.

12-4

Wederom met wat heerlijk belegde Franse Baguettes op zak stapte we op de boot. Deze keer was het wat minder comfortabel aangezien het bedrijf meer tickets verkoopt dan dat er plaatsen zijn om te zitten. En je raadt het vast al, ik was samen met zo’n 10 andere degene die achterin op de grond tegen alle backpacks moest gaan zitten. De tocht was nog steeds super mooi maar het was gewoon een stuk minder comfortabel. De tocht eindigde in “Luang Prabang”, waar we wederom een indruk kregen van het nieuwjaar. Overal startten ze al langzaam met het water gooien en als toerist in een TukTuk ben je gewoon een doelwit :) In de avond naar de nigthmarket gegaan waar ze in een speciale hoek een stent hebben waar je voor 15000 KIP ( ca. €1,50 ) een grote schaal zo vol mogelijk kunt vullen met eten van een buffet. Hemels en spotgoedkoop, daar houden we van.

13-4

In de ochtend wat eerder opgestaan omdat ik samen met wat andere backpackers naar het “UXO Laos Visitor Centre” wilde gaan. Een museum wat de hele geschiedenis vertelt achter de bom aanvallen op Laos. Het schijnt het land te zijn dat het meest gebombardeerd is van de hele wereld. En omdat ruim 75 miljoen bommen die nog overal in de grond zitten niet ontploft zijn, gebeuren er nog dagelijks ongelukken en vallen er zelfs doden. Deze organisatie probeert Laos in de komende jaren bomvrij te maken zodat het veilig wordt voor de locals. Erg schokkend en zeer interessant. Vandaag ging dan officieel “Pi Mai”, het nieuwjaar van start. Wij gingen dat uiteraard ook uitgebreid vieren. Blijkbaar wordt het nieuwjaar het grootst gevierd in Luang Prabang waardoor ik dus wederom ontzettend geluk heb met mijn planning en reisplannen. De hele stad wordt omgetoverd tot een groot watergevecht. Waardevolle dingen lieten we achter en binnen 5 minuten waren we al zeiknat. Even rondgelopen tot we een goede plek hadden gevonden langs de straat waar we gebruik mochten maken van de tuinslangen van locals om emmers en waterpistolen te vullen. Iedereen die langs ons kwam kreeg er van langs. Auto’s, scooters, fietsers, wandelaars, iedereen. En het blijft niet bij water, er wordt ook met gekleurd water gegooid waardoor iedereen na een tijdje voel kleuren zit. In een woord: GEWELDIG!

14-4

Erg vroeg opgestaan (05:30) om het monniken ritueel te gaan bekijken. Omdat de monniken niks zelf kopen, leven ze van de spullen die ze van de bevolking krijgen. Elke dag staan ze erg vroeg op om in een stoet door de stad te lopen met een schaal/mand, waar locals dan verschillende dingen in stoppen. (voornamelijk sticky rice) Helaas is het inmiddels een toeristische attractie geworden waardoor de locals zelfs rijen met stoelen klaar zetten voor toeristen. Ook verkopen ze mandjes met eten en snoepgoed die je dan aan de monniken kunt geven. Echt tientallen Chinezen komen erop af die het hele mooie ervan halen. Ze gaan letterlijk voor de monniken staan om ze op foto te krijgen. Erg jammer. Dit was voor ons de reden om een rustige plek op te zoeken, doorgelopen naar het einde van de hoofdstraat wat voor de meeste toeristen te ver is, en daar voor wat tempels onszelf gevestigd. Niet veel later kwam de stoet met monniken de straten op en zie je locals (zoals het hoort dus, niet de toeristen die het als een attractie doen) offers geven. Mooi om mee te maken, vooral omdat het zo rustig was. Toen het afgelopen was kropen we zo snel mogelijk ons bed weer in om snel nog wat slaap mee te pikken. Uiteraard hadden we wel een wekker gezet zodat we het gratis ontbijt niet zouden missen :) Na het ontbijt direct weer meegedaan aan de 2e dag van het nieuwjaar. Deze keer met een flinke optocht en wederom een stoet van mensen die de hele stad af struinen om watergevechten te starten. Voor we het wisten stonden we achterop een truck met onze groep om samen met locals iedereen nat te maken. De rest van de dag sprongen we van truck naar truck en aan het einde van de dag hadden we kleurstof op ons hele lichaam zitten, rood/groen/blauw/zwart/alles. De dag afgesloten met pannenkoeken en pizza’s, heerlijk!

15-4

In de ochtend met een TukTuk naar de Kuang Si Waterfalls gereden. Een prachtige plek waar je smaragd groen/blauwe watervallen kunt aanschouwen die in platformen naar beneden komen. In sommige kun je dan heerlijk zwemmen en chillen. Onder aan de waterval is een black bear sanctuary gevestigd waar alle beren beschermd en gehouden worden die uit de toeristische sector gehaald zijn. Goede informatie gekregen van een van de werkers die ons daarna mee naar de beren jongen nam omdat we zo geïnteresseerd waren. Super tof! Erna liepen we naar de grootste poel om te genieten van het uitzicht. En wederom omdat we de juiste mensen gesproken hadden een paar dagen ervoor, wisten we dat er een “secret spot” was. Je kunt helemaal naar de top van de waterval lopen via een stijl pad, maar als je halverwege over een hek springt met “verboden toegang” erop dan kom je op een klein pad uit waarna je weer onder een hek door moet kruipen. Uiteindelijk brengt het pad je naar een prachtig gedeelte, halverwege de waterval waar helemaal niemand was. Een nog mooiere waterval vormt een helderblauwe poel die voor een “infinity pool” effect zorgt, dit komt omdat de poel over een rand gelijk naar beneden valt (richting de populaire plek met de honderden toeristen). Als je even tegen de waterval inzwemt kun je zelfs achter de waterval uitkomen om vervolgens een grot in te zwemmen. De hele plek was super magisch en het was helemaal voor ons alleen. Na volop genoten te hebben liepen we terug naar het bedoelde pad om naar de top te lopen waar je een gratis biertje kunt winnen. Het enige wat je hoeft te doen op en neer lopen over een natte, wiebelende en erg dunne boomstam die over een meertje geplaatst is. Het klinkt makkelijker dan dat het is. Als je het binnen 3 pogingen lukt, zonder te vallen dan krijg je een gratis biertje, lukt het je niet dan moet je een biertje kopen. En mij is het gelukt in 2 keer, super tof :) Op de terugweg wederom helemaal nat gegooid. Om de dag af te sluiten besloten we nog om met een paar man “Mount Phousi” te beklimmen, een heuvel middenin Luang Prabang waarvan je de hele stad en omgeving kunt bekijken. En jup, je spreekt het uit als Mount Pussy hahaha, elke backpacker heeft het erover. Die berg/pussy moesten we natuurlijk beklommen hebben. In de avond wederom naar het onbeperkte buffet geweest en de rest van de avond aan mijn blog gewerkt. Rond 0:00 uur nog even snel geskyped met ons pap en mam omdat ik officieel jarig was, aan die kant van de wereld in iedere geval. Super tof!

16-4

Helaas besloten om in de ochtend op mijn verjaardag te gaan verkassen. Met een minibus richting “Vang Viang” gereden omdat ik niet langer in Luang Prabang wilde blijven en me Vang Viang een veel betere plek leek om mijn verjaardag te vieren. Aangezien de nachtbussen in deze omgeving niet aangeraden worden omdat het nog steeds een doelwit is voor de rebellen besloot ik om op safe te spelen en de dagbus te kiezen. Helemaal omdat er een tijd geleden nog geschoten werd op een nachtbus waarbij een Chinese toerist om het leven kwam. Dat soort dingen wil ik natuurlijk zo goed mogelijk ontwijken. Na een snelle rit (4,5 uur) door een prachtige bergachtige omgeving kwamen we aan in Vang Viang waar we direct weer nat gegooid werden aangezien het de laatste dag van het nieuwjaarfeest was. Omdat ik met wat mensen had afgesproken hier die ik al eerder ontmoet had, had ik gelukkig al enkele mensen om mijn verjaardag mee te vieren. Het plan was om de groep natuurlijk nog groter te maken. Het eerste uur was ik nog alleen waardoor ik besloot om een stuk taart te gaan eten in een bakkerij, helaas was het niet zo goed als ik dacht, maar goed hoort bij een verjaardag. Toen de rest er eenmaal was hebben we zo snel mogelijk een bar opgezocht om mijn verjaardag te gaan vieren. De keus was snel gemaakt: Sakura bar! Een bar waar je een gratis shirt krijgt als je 2 vodka drankjes koopt. En die shirts zie je door heel Azië. Elke backpacker heeft het erover en wat voor goeie tijd ze daar gehad hebben en nu was ik er dan eindelijk. En het mooie van jarig zijn is dat je op veel plekken gratis drank en shotjes krijgt. Super tof en perfecte manier om geld te besparen. Voor we het wisten hadden we met z’n 3 een nieuwe groep verzameld van leuke mensen waardoor we de eindigde met zo’n 12 man. Enorm genoten van mijn verjaardag en al het gezelschap!

17-4

Vang Viang staat bekend voor het populaire “Tubing”. Hierbij wordt je met een TukTuk stroomopwaarts gereden om vanaf daar met een tube (grote opblaasbare band/donut) de rivier af te dobberen. Daarbij stop je bij verschillende bars om te gaan feesten. Zie het als een kroegentocht maar in plaats van lopen gebruik je de stroming van de rivier. Het is de afgelopen jaren alleen wel drastisch verandert aangezien er ieder jaar verschillende doden vielen. Zo waren er gedurende de tocht 9 verschillende bars waar je stopte om te gaan drinken. En sommige mensen die te dronken waren of gekken dingen gingen mixen met elkaar kwamen daarbij op de rivier om het leven (bewusteloos en verdrinken, in het donker de weg niet meer weten en vast komen zitten op de rivier, etc.) Om deze reden werd er besloten om nog maar 2 bars open te laten gaan en worden er elke dag 2 nieuwe bars gebruikt. Ook gebruiken ze nu een systeem waarbij je de helft van het geld terug krijgt als je de tube voor 18:00 uur terugbrengt. Dit spoort mensen aan om sneller bij de bars weg te gaan om de laatste 2,5 uur die je nodig hebt goed te gebruiken voor het afstromen. Ook was de stroming van de rivier niet groot op het moment toen ik er was waardoor het allemaal goed te doen was. Kortom: een geweldige dag gehad met leuke mensen, goede feesten en geweldige spellen zoals “musical tubes” (Zie het als stoelendans maar dan met tubes waarbij iedereen een winnaar is. Verlies je dan krijg je een gratis shotje, win je dan krijg je een gratis bucket)

18-4

De 2e populaire attractie is de “Blue Lagoon”, een verfrissende natuurlijke poel die een mooie heldere blauwe kleur heeft. Het is er lekker diep waardoor je vanuit een boom op verschillende hoogtes erin kunt springen. Ons leek het een goed plan om eerst de naastliggende grot te bezoeken zodat we erna al zwetend de koele poel in konden duiken. Met hoofdlampjes op gingen we de grot in waar pijlen je de juiste weg wijzen. Een schitterende grot die vooral erg groot was. Eenmaal buiten konden we lekker afkoelen in het water. De dag wederom afgesloten met goed gezelschap in de Sakura bar :)

19-4

Aangezien iedereen redelijk moe was bleven lekker lang in bed liggen om een keer goed uit te slapen voordat we naar de “Friends Bar” gingen om daar de rest van de middag te spenderen. Een bar waar je lekker languit op kussens kunt gaan liggen onder het genot van grappige Friends afleveringen die non-stop afgespeeld worden. En omdat het onze laatste avond was, besloten we nog een laatste keer naar de Sakura bar te gaan, waar we nog een extra shirt gescoord hebben. :)

20-4

In de afgelopen dagen een Nederlandse meisje leren kennen die bij mij in mijn dorm sliep en toevallig het zelfde reisplan heeft. Het leek ons allebei een stuk leuker om samen te reizen waardoor we besloten samen door te reizen naar Vientiane, de hoofdstad van Laos. Na een tocht van ongeveer 12 uur kwamen we met de minibus aan in deze kleine hoofdstad. Je kunt er enkele bezienswaardigheden bezoeken en van de Franse architectuur genieten, maar voor veel backpackers is het gewoon een doorreis plek wat voor ons niet veel anders zal zijn. Na wat rondgestruind en rondgekeken te hebben sloten we onze dag af in een Scandinavische ambachtelijke bakkerij waar we ons even verwend hebben met wat lekker dingen. Rest van de dag in het hostel gespendeerd.

21-4

In Vientiane hebben ze een COPE Visitor Centre wat nog groter is dan het UXO Visitor Centre dat ik bezocht heb in Luang Prabang. Het grootste verschil is dat deze locatie ook als rehabilitatie centrum gebruikt wordt en waar slachtoffers nieuwe protheses krijgen aangemeten zodat ze eindelijk weer redelijk normaal door het leven kunnen gaan. De verhalen en filmpjes die je er kunt bekijken zijn nog aangrijpender dan wat ik ervoor gezien heb. Wederom enorm interessant en het was de donatie meer dan waard. Tijdens het bezoek 3 meiden tegen het lijf gelopen waar we in Vang Viang mee optrokken dus besloten om samen naar het grote Franse monument/poort te gaan (Patuxai). Daarna onze weg weer gescheiden om ieder ons eigen ding te gaan doen. Ik was van plan om naar het Boeddha park te gaan maar omdat het wachten op Chantal, het Nederlands meisje, te lang duurde kwam het er helaas niet meer van. Het bleef dus bij een avondmarkt de rest van de dag. In de avond namen we de “sleeping-bus” die ons in de avond/nacht naar “Pakse” zal rijden.

22-4

Uiteraard weinig tot niks geslapen. Komt mede omdat ik sowieso slecht slaap in bussen maar vooral door de gehele opstelling van de sleeping-bus. Als je bus binnenkomt heb je onder op de bovenverdieping, links en rechts van het gangpad letterlijk bedden waar je languit met een deken en kussen kunt gaan liggen. Het enige nadeel is alleen dat het bed bedoelt is als een 2 persoons bed. Het is letterlijk een 1 persoons bed, misschien een paar centimeter breder maar echt niet veel. En laat het nou net gemaakt zijn voor lokale mensen waardoor ik er nog niet misschien in pas. Het was kiezen, of mijn schouders/nek/hoofd in een pijnlijke houding omhoog of beide benen omhoog tegen de muur. En wat voor veel mensen het ongemakkelijke is dat je langs een random persoon geplaatst kunt worden waardoor je dus de hele nacht met een vreemde moet gaan spoonen :) Bij aankomst was ik voor het eerst in mijn hele reis echt niet te hebben in de ochtend, waarschijnlijk te chagrijnig door de nacht. Zonder iets tegen elkaar te zeggen een TukTuk genomen naar het centrum waar we allebei snel een Franse baguette en een koffie besteld hadden wat ons direct in een betere stemming plaatste. Omdat we geen internetcafé konden vinden besloten we om wat geld neer te leggen en in het zwembad van het lokale luxe hotel te relaxen. De temperaturen zijn gedurende de dag namelijk bijna niet meer te hebben hier, het wordt er makkelijk 40 graden. In de avond wat andere ontmoet in het guesthouse waarmee we de volgende dag plannen om een bike-trip te doen.

23-4

Omdat ik het enorm jammer vind dat ik niks van het echte noorden van Laos heb kunnen zien besloot ik om te genieten van het zuiden doormiddel van de “Bolaven Plateau” Loop. Een tour van ca. 330 km door het zuiden van Laos. 2 dames op een scooter en ik en de rest op semiautomatische bikes. (schakelmotor zonder koppeling) Gedurende de trip kom je langs watervallen, kleine dorpjes, koffieplantages en koffiefabrieken. Na de eerst dag over de weg en met bezoek aan diverse watervallen om af te koelen besloten we te overnachten in Paksong. Het moeilijkste tijdens de tocht was het aan de juiste kant van de weg blijven. Aangezien ik de laatste 4 maanden door verschillende landen heb gereisd waar iedereen aan de linkse kant rijdt moest ik nu weer wennen om aan de rechter kant van de weg te blijven. Bizar hoe snel het went tijdens het reizen, helemaal omdat de linkse kant voor mij natuurlijk normaal gesproken de verkeerde kant zou zijn.

24-4

Onze 2e dag gebruikte we om verschillende watervallen te bezoeken waar we veel tijd doorgebracht hebben. De prachtige omgeving en de kalmte die er heerste zorgde voor een aangename rust. Helaas kwamen we vandaag, een zondag, langs de koffieplantage waardoor we alleen maar rond konden kijken over de plantages voor een kleine indruk, maar helaas niet voor een tour etc. Het grootste deel van de route besloten we om voor off-road te gaan waarbij we door geweldige stukken droge landschap kwamen met hilarische momenten onder mekaar. Om de lezers een klein idee te geven. Het is er zo’n 40 graden waarbij alles enorm droog is en de off-road zandwegen dus in een soort van woestijn veranderen die iedereen binnen enkele minuten volledig bruin/oranje laat zien :) Omdat we allemaal naar een koffie verlangde kozen we ervoor om de bordjes met “verse koffie” te gaan volgen die ons naar een geweldig afgelegen resort bracht. Gelijk ervoor gekozen om daar de nacht door te brengen omdat we allemaal niet echt zin hadden om in het donker verder te rijden. We kozen er voor de goedkoopste optie wat betekende dat we in tenten op verhoogde houten platformen de nacht gingen doorbrengen. En dat met een geweldig mooi uitzicht over een soort van moeras maar dan vol met planten, mooi stuk natuur.

25-4

Omdat de andere krap zaten met tijd en omdat Chantal een sterfgeval in haar familie had gebruikte we dag 3 om veel kilometers te maken en de rest van de loop te voltooien in 1 dag. Uiteraard wel met de nodige stoppen voor mooie watervallen. Wederom een mooie trip rijker die we met z’n alle afsloten in Indisch restaurant.

26-4

Omdat Chantal een vlucht naar huis geboekt had besloot ik om samen met Sara (Franstalige Belg) en Tacie (Amerikaan) verder te reizen. Met een tuktuk naar onze bus gebracht die ons vervolgens naar de “4000 Islands” zal brengen. Na zo’n 2 uur kwamen we aan bij de veerpont waar verschillende longboats lagen te wachten om ons naar “Don Det” te brengen. Het populairste eiland onder de backpackers. Het is een beetje een raar idee om op een eiland te zitten van een land dat volledig omringd wordt door andere landen en dus geen zee om zich heen heeft. De Mekong rivier verbreedt zich hier enorm wat gezorgd heeft voor duizenden eilanden waarvan een aantal groot genoeg zijn om op te leven/wonen. Aangezien we allemaal gesloopt waren na 3 dagen flink touren werd er die dag niet veel gedaan dan relaxen in de hangmatten naast onze bungalow. Een accommodatie die ons met z’n drieën bijna niks kost en perfect is gelegen op de hoek van het eiland. En laat nou net die hoek van het eiland de beste plek zijn om de zonsondergang te aanschouwen. Verdiend geluk!? Omdat het hier nog heter schijnt te zijn, besloten Sara en ik om een tube te huren en over de zeer kalme rivier langzaam in een aantal uur langs het eiland Don Det te dobberen.

27-4

Vandaag wederom gekozen om te gaan tuben aangezien Tacie het nog niet gedaan had. Teveel relaxen is natuurlijk niet mogelijk :) Eind van de dag in “Adams Bar” gechilled waar ze films en series afspelen.

28-4

Voor vandaag hadden we de populaire kajaktour geboekt. Ontbijt zat erbij inbegrepen wat altijd welkom is natuurlijk. Na het ontbijt sprongen we direct in de kajak om een flink stuk over de rivier en door de eilandjes af te leggen. Gedurende de tocht wordt er gestopt voor een kleine, te hete hike die ons naar een kleine (in onze ogen nog steeds een enorme) waterval bracht. Daar konden we heerlijk afkoelen voordat de hike ons naar de BBQ lunch nam. Na de stop sprongen we weer in de kajaks die voor ons al verplaatst waren naar het einde van de hike. Na ongeveer een uur peddelen stopten we op een grote open plek midden op de rivier om geduldig te wachten. Hier konden we namelijk de met uitsterven bedreigde Irrawaddy Dolphins aanschouwen die hier in de rivier leven. Na enkele minuten zagen we meerder dolfijnen bovenwater komen. Leuk en mooi om te zien. Onze laatste stop bracht ons naar de Khon Phapheng Falls, de grootste waterval van zuid oost Azië. (In volume, niet hoogte) En ja hij was daadwerkelijk gigantisch. Laat je even voelen hoe krachtig moeder natuur kan zijn. Na het bewonderen van dit geweldige plaatje werden we met een tuktuk naar een plek gebracht vanwaar we het laatste stukje terug naar Don Det moesten peddelen. Al om al een hele leuke tour waarin we mooie dingen kregen te zien!

29-4

Lekker niks gedaan en uitgerust van de ervoor. En uiteraard is er dan geen betere plek om te chillen dan in Adams Bar. Lekker niks doen en series en films kijken, top!

30-4

In de ochtend helaas Sara uit moeten zwaaien omdat ze weer naar huis vloog die dag. Ik en Tacie besloten toen om maar weer eens wat actiefs te gaan doen en huurden beide een fiets om het eiland rond te fietsen. Poging gedaan om een cache te zoeken aangezien ik er nog geen had van Laos, maar helaas was de cache niet meer aanwezig in verband met constructie. Het reizen zelf is gewoon veel te leuk waardoor ik het vergeet, dus helaas geen van Laos! Via een brug van Don Det naar het buureiland Don Khon gefietst om daar ook het hele eiland rond te fietsen. De eerste stop was bij een enorme en prachtige waterval (Tat Somphamit). Iets kleiner dan de grootste van Azië maar nog steeds immens. Verschillende offroad paadjes brachten ons uiteindelijk op verlaten en mooie plekken waar we konden genieten van het eiland. Nog even gezwommen in de Mekong bij een heerlijk strandje en weer onderweg naar onze bungalow op Don Det voor de zonsondergang.

1-5

Tijd om de eilanden te verlaten en richting Cambodja te gaan, ik heb erg genoten van Laos maar ben klaar voor een nieuw land. Tacie en Taylor (Amerikaans jongen die we hebben leren kennen op de eilanden) hadden een ticket geboekt om naar Phnom Penh te gaan met de bus. Ik wilde echter het geld besparen door te gaan liften, het is even geleden en ik vond het wel weer eens tijd worden. Uiteraard moest ik wel een ticket voor de boot kopen die me terug naar het vasteland bracht. Eenmaal daar ging ik op zoek naar een stuk karton zodat ik een local in hun taal mijn bestemming erop kon laten schrijven. Maakt het een stuk makkelijker om langs de weg te gaan staan met een bordje wat ze ook kunnen lezen. Na 45 minuten lopen vond ik een mooie T-splitsing die naar de grens van Laos-Cambodja loopt. Helaas vol in de zon maar na een half uur kreeg ik een lift van 2 toeristen die ook de grens over wilden gaan. Op de grens kwamen hun helaas met de auto er niet door wat betekende dat ik alleen verder moest. De eerste grenspost was voor het verlaten van Laos. Wederom een teken dat veel landen in Azië erg corrupt zijn aangezien ik $2 moest betalen voor een stempel. Vervolgens moest ik langs een gezondheidskraampje waar ze mijn temperatuur gingen meten en waar ik moest invullen hoe ik mezelf voelde, grote klets wat me weer $1 kostte. Daarna kwam dan eindelijk het hokje waar ik mijn visum kon aanvragen voor $35. Paar minuten later bevond ik me dan eindelijk in Cambodja. Klaar voor een nieuw avontuur!! :)