Thailand: Land of smiles - MAINLAND (South / Middle / North)

11-3

Rond 04:15 kwamen we aan op “Khao San Road” in Bangkok. In de vroege ochtend snel een hostel opgezocht om nog snel wat te gaan slapen aangezien we niet echt konden slapen in de bus. Vanaf nu moet alles weer een stuk goedkoper zijn en gaan we weer echt op het geld letten. Rory moest zijn visum gaan verlengen wat mij tijd gaf om vooruit te gaan plannen wat we allemaal vanaf hier wilden gaan doen. Ook kon ik eindelijk weer eens aan mijn blog werken haha.

12-3

Van hostel gewisseld omdat we allebei de voorkeur geven aan een hostel met meerdere backpackers, ook maakt het de sfeer een stuk beter. Vervolgens een bus genomen naar “Jatujak Market” een weekendmarkt wat schijnbaar de grootste markt ter wereld is. Je kunt er letterlijk alles kopen, van pasgeboren puppy’s/slangen/biggen/enorme landschildpadden tot meubels/kleding/souvenirs en eten. Echt bizar! Daarna de bus terug gepakt naar het centrum van Bangkok richting “Wat Pho”, de tempel van de grootste liggende Boeddha. In de avond de populaire Khao San Road bezocht maar het was er veel te druk voor ons. Om de 5 meter spreekt of een oude man je aan voor een “PingPong show” waar vrouwen van alles uit hun flamoes laten schieten, of oude vrouwen die je van alles proberen te verkopen, of jongens met drugs, meiden die iedereen proberen bars en clubs in te trekken. Chaos!

13-3

Naar de Chao Phraya rivier gelopen om naar de andere kant van de rivier te geraken. Plan was om Wat Arun (Tempel of Dawn) te bezoeken maar de gehele tempel stond in de stijgers wat het voor ons geen bezoek waard was. Toen besloten om een boot naar de andere kant van Bangkok te pakken om de “Ghost Tower” te gaan bekijken. Maar een kleine groep mensen weet ervan wat het des te mooier maakt. Ter informatie:

De “Sathorn Unique Tower” is gebouwd in de jaren ’90 en zou één van de meest exclusieve en chique appartementencomplexen van Bangkok worden. Zo waren er 659 woningen en 54 winkelruimtes, allemaal met een spectaculair uitzicht over de Chao Phraya rivier en de skyline van Bangkok. In 1997 stortte de vastgoed industrie in door de Aziatische financiële crisis en werd de bouw gestaakt. De toren was toen al voor ongeveer 80% voltooid. Niet alleen de Sathorn Unique Tower, maar nog 300 andere wolkenkrabbers in Bangkok bleven onvoltooid en leeg achter. Hoewel de meeste gebouwen inmiddels zijn afgemaakt, is de Sathorn Unique Tower nog altijd een bouwput. Uiteraard is het volledig afgesloten maar een aantal jaren terug hebben 2 freerunners een video gemaakt van hun bezoek aan de toren. Nadat deze video online kwam werd het in een kleine kring snel erg populair. Locals noemen de wolkenkrabber ‘Ghost Tower”, omdat het er zou spoken. En misschien zit daar een kern van waarheid in, want in 2014 heeft een Zweedse backpacker in het gebouw zelfmoord gepleegd. In een badkamer op de 43e verdieping heeft hij zichzelf opgehangen. Sindsdien is de volledige toren afgesloten met hekken. Om er in te komen moest je de bewaker omkopen. Maar omdat het gebouw te gevaarlijk is en de overheid wil voorkomen dat er nog meer ongelukken gebeuren, hebben ze het volledig afgesloten. Letterlijk alle gaten en hoeken zijn bedekt met metalen platen, sloten en hekwerken. Ook hangt er op verschillende plekken om de omheining posters met tekst zoals: wie dit terrein betreed zal vervolgd worden, in combinatie met wat foto’s van mensen die hun bezoek online hebben gezet. Omdat we het echt enorm graag wilden doen heb ik van tevoren online erg veel tijd gestopt in het zoeken naar mogelijkheden. Uiteindelijk vond ik een blog waar mensen zeiden dat het nog steeds mogelijk was maar het is een gevaarlijke en illegale optie. Er is nog steeds een bewaker die het hele gebied in de gaten houd, hij laat zich maar heel af en toe zien en je moet toevallig op dat moment van de dag daar zijn. Wij wisten dat dit moment tussen 16:00 en 18:00 uur was. We hebben 2 uur rondgelopen maar uiteindelijk kwam hij op een scooter ons tegemoet gereden. Omdat er op dat moment ook 2 agenten op motor voorbij kwamen zei hij dat we weg moesten gaan en dat het verboden was, maar zodra de agenten de hoek om waren wees hij ons naar een deur in het hekwerk wat hij voor ons openden. We moesten stil zijn en gelijk doorlopen naar het donkere deel van de garage. Voor de juiste prijs zou hij de enige manier laten zien om omhoog te komen, maar we moesten wachten tot het donker was zodat de politie niemand zag lopen op de verdiepingen en we moesten voor 20:30 uur terug zijn omdat rond 21:00 uur de politie nachtdiensten draait rondom het gebouw. De prijs is in de jaren van 100, 200 naar 500 baht (€ 12,50) gestegen omdat het volkomen illegaal is. In ons geval verdiende hij die avond 3500 baht wat voor hem een maand aan eten is :) We hadden online gelezen dat hij een ladder had om van de begane grond naar de eerste verdiepingen te klimmen, maar toen de man het liet zien zagen we hoe gevaarlijk het was. Omdat alle traphallen volledig dichtgelast zijn heeft de man een houten ladder (2 houten ladders aan elkaar gebonden) in de liftschacht (die volledig leeg is, open gat van de bovenste verdieping tot aan begane grond) geplaatst, waarbij je de laatste anderhalve meter jezelf omhoog moest werken tegen de muur. Voor hem was het riskant omdat hij zijn baan verliest als de politie er achter komt maar voor ons was het riskant omdat hij de ladder weg kon trekken als we eenmaal boven waren en de politie bellen. Uiteindelijk met hart in onze keel en vol adrenaline met wat andere mensen die net kwamen opdagen toch besloten het te doen. Betaald en hop die trap op, iedereen hielp elkaar en gelijk gebeurde het al. Een van de jongens van onze groep haalde zijn been lelijk open aan een uitstekend stuk metaal wat achteraf in het ziekenhuis gehecht moest worden. 2 dames kwamen de ladder niet op omdat ze het niet durfden met als gevolg dat ze hun geld niet terug kregen. Eenmaal op de eerste verdieping kon je de traphal in, direct besloten snel omhoog te lopen aangezien het een dikke 20 minuten duurt om op de top te geraken. Gedurende de trap en de momenten dat je over de verdiepingen loopt moet je met zaklampen goed opletten waar je loopt omdat er overal betonwapening uitsteekt en sommige gaten nemen je een aantal verdiepingen mee terug naar beneden. Eenmaal op de top aangekomen sta je letterlijk op de top van Bangkok. Wat een geweldig uitzicht over de skyline van Bangkok wat het allemaal meer dan dubbel waar maakte. We waren net op tijd voor een mooie zonsondergang. Wat toffe foto’s gemaakt op de rand van het gebouw (geen zorgen, ik heb geen rare dingen of stunts gedaan zoals in de video op YouTube). Na een half uur de weg naar beneden ingezet en nog paar gestopt om op zoek te gaan naar de beruchte badkamer. Beneden met een stuk metaal wat geluid gemaakt zodat de bewaker ons in de liftschacht kon bijschijnen terwijl wij onze riskante stappen op de ladder zetten. Eenmaal beneden snel de man bedankt en direct de drukke straat overgestoken om er vandaan te geraken. We waren er allemaal nog van aan het natrillen maar wat een ervaring. Zeker het tofste wat we in Bangkok gedaan hebben!! Voor een goede indruk, bekijk allemaal even wat foto’s op Google en vooral de video op YouTube van de 2 freerunners die het bekend gemaakt hebben :)

14-3

Bangkok had ons niet echt veel meer te bieden waardoor we besloten door te reizen. Minibus richting “Ayutthaya” genomen wat zo’n 2 uur boven Bangkok ligt. Ayuttaya was vroeger de hoofdstad van Thailand en staat bekend om de vele prachtige tempels. Bij aankomst in de hitte snel een guesthouse opgezocht en lekker gerelaxt.

15-3

Uitgeslapen en direct na het ontbijt 2 fietsen gehuurd om lekker op het gemak een tempel tour te gaan doen. De volgende tempels hebben we bezocht: Wat Yai Chai Mongkhan, Wat Phanan Choeng, Wat Lokayasutharam, Wat Phra Si Samphet, Wat Maha That. Vele waren erg grote en mooie tempelcomplexen met meerdere prachtige pagodes en boeddha beelden maar ook de erg bekende en populaire tempel met het boeddha hoofd wat opgenomen wordt door de natuur, een boom heeft zich er letterlijk omheen gegroeid.

16-3

In de ochtend de fiets nog snel gebruikt om de laatste, voor ons interessante, tempel te bezoeken. Eentje die enorm groot is met prachtige beelden. Na het uitchecken een TukTuk naar het treinstation genomen om met een nachttrein naar “Chiang Mai” te gaan. We kozen voor het goedkoopste ticket, 3e klas. De man verkocht het als tickets met 2 bedden maar toen we in de trein stapte kregen we te horen dat 3e klas alleen zittingen had. We moesten een te kleine 4 persoons (2 tegenover elkaar) zittingen delen met 2 locals. De zittingen waren te hard en een hoek van 90 graden wat er voor zorgde dat we de volledige 12 uur niet hebben kunnen slapen.

17-3

Bij aankomst in Chiang Mai: 04:00 uur snel op zoek gegaan naar een hostel, maar omdat alles dicht was moesten we ons neerleggen bij een nachtje hotel waar we volop van geprofiteerd hebben natuurlijk. Geslapen tot de middag en nog snel een ontbijtbuffet meegepikt wat inbegrepen was. Voor de mensen die me goed kennen is het natuurlijk niet vreemd dat ik er meerdere keren langs gelopen ben haha :) Hierna een deel van de stad rondgelopen wat ons direct een geweldige indruk van Chiang Mai gaf. Een waar backpackersgebied. Op de weg terug een scooter gehuurd waarmee we direct op de bon gingen. Nadat we een local om de weg naar de food market vroegen, wees hij ons per ongeluk een éénrichtingsweg in waarna we direct aan de kant gezet werden door de politie. Inmiddels heeft het reizen door Azië ons een stuk wijzer gemaakt waardoor we er mee weg kwamen na hem een bedrag in z’n zak te duwen :) Heeft ons een hoop bespaart.

18-3

Na een goede nachtrust in het hotel en wederom flink geprofiteerd van het ontbijtbuffet was het alles bij elkaar niet zo heel duur meer aangezien we maar betaald hadden voor 1 nacht :) Toch besloten direct te verhuizen naar een hostel met een geweldige sfeer en tot mijn grote verassing met teveel Nederlandse backpackers. Chiang Mai stroomt er letterlijk van over. Na het inchecken in een internetcafé een poging gedaan om mijn foto’s te sorteren en online te zetten maar na 4 uur mezelf erbij neer moeten leggen dat het niet ging lukken. Vervolgens maar lekker gechilled in het zwembad van het hostel. Met wat leuke mensen op stap gegaan en omdat alles in Chiang Mai om 0:00 uur sluit konden we lekker goedkoop houden.

19-3

Met de scooter die we nog steeds hadden richting de “Chiang Mai Grand Canyon” gereden. Een prachtige locatie waar je van rotsformaties en kliffen in het water kunt springen. Een paar uur lekker afgekoeld in het water met uiteraard de nodige sprongen. Direct erna naar de populairste tempel (Wat Phrathat Doi Suthep) gereden die op een van de hoogste toppen van de omgeving ligt vanwaar je een mooi uitzicht hebt over heel Chiang Mai. Wederom perfect gepland met de zonsondergang.

20-3

Zoals ik eerder al beschreef zal je mij nooit op een olifant zien zitten/rijden. Maar ik wilde ze uiteraard wel gaan bezoeken. Hiervoor heb ik erg veel tijd gestopt in het zoeken naar een erg goede “Sanctuary” (olifantenopvang). Uiteindelijk niet voor de bekendste gekozen maar voor een net zo goede die in mijn ogen meer te bieden had: “Elephant Jungle Sanctuary”. We werden bij het hostel opgepikt voor een 2 uur durende trip. Eenmaal aangekomen moesten we met z’n allen het voedsel naar beneden dragen richting de hutten en het terrein waar de olifanten vrij rond lopen. Hierna kregen we allemaal een traditioneel “Karen” shirt. Karen is een bepaalde hilltribe (bergstam) in Thailand. Dit bracht ons gelijk in een leuke sfeer. De dag werd gestart met een informatie uurtje waarin alles werd uitgelegd over het ontstaan van de sanctuary, de olifanten, wat de mensen er allemaal doen, etc. Zo kregen we te horen dat deze sanctuary 6 olifanten (klein en groot) heeft. Allemaal erg informatief. Direct erna liepen we naar beneden om de olifanten te gaan voeren en waar gewenst kon je foto’s van/met ze maken. Hele bananen en stukken bamboe werden verslonden voor we het wisten. Wat een prachtige dieren zijn het en wat onwijs tof om letterlijk naast ze te kunnen staan. Met hun slurven wisten ze het eten achter onze rug direct op te sporen en met bepaalde commando’s kon je ze zelf hun mond laten openen om het er letterlijk in te leggen. Toen dat deel voedsel op was kregen ze tijd om lekker rond te rennen terwijl wij boven op de heuvel het nieuwe voedsel gingen halen: enorme bossen met gedroogde maïsplanten. Om de olifanten genoeg beweging te geven, bleven we bovenop de heuvel om ze daar opnieuw te voeren. Hiervoor moesten ze alleen even de heuvel op stappen. Volgens de verzorgers eten ze ongeveer 500 kilo aan voedsel en drinken ze ongeveer 100 liter water per dag. Wij konden uiteraard genieten van de olifanten die volop aan het eten waren. Om de olifanten lekker hun tijd te geven en ze verder niet te storen liepen wij na een tijdje terug naar de hut voor een lunchbuffet en een “medicine-class”. Hierin werd ons geleerd hoe we een medicijn voor de olifanten moesten maken. Het was meer een snack wat erg goed voor de olifanten is dan een medicijn maar het was hoe dan ook leuk en leerzaam. Het kwam neer op een grote plakkerige bal van: plakkerige rijst, gemalen rijstzaden, gepureerde bananen, water, grote brokken zout en een bepaalde droge vrucht. De olifanten waren er dol op. Na de snack namen we de olifanten mee naar een modderpoel voor een modderbad. De olifanten gingen eerst en nadat ze zichzelf neer lieten vallen in de modder konden wij ze gaan besmeren met modder wat ze heerlijk vinden. Af en toe slingert een olifant ons ook helemaal onder wat de sfeer er goed in houd. Na het modderbad namen we ze mee naar voet van de berg om ze te wassen bij de waterval. Je ziet direct dat olifanten volop aan het genieten zijn tijdens het water. Het is iets wat je mee gemaakt moet hebben maar wat onwijs tof om de olifanten in het water te spelen. Harde borstels en kleine emmertjes werden uitgedeeld om ze te schrobben en nat te gooien. Direct na het wassen renden ze het veld weer in om te drogen in de zon. Het mooie was dat ze zichzelf direct vol met zand gooiden met behulp van hun slurf, lekker zeg, we hadden jullie net gewassen :) We mochten ze nog een laatste keer voeren met bundels maïs voor we helaas afscheid moesten nemen van de olifanten. Het is veruit het beste en mooiste wat ik in Thailand gedaan heb tot nu toe!

21-3

Wederom een scooter gehuurd om naar “Wat Umong”, een tempel te gaan die volledig is opgenomen door de jungle wat op sommige plekken erg mooie beelden bezorgt. De rest van de dag hebben we lekker gerelaxt in het zwembad.

22-3

Omdat we besloten hadden om samen de “Mae Hong Son Loop” te gaan doen, gebruikten we de scooter om de stad af te rijden op zoek naar goede motoren. De Mae Hong Son Loop is een populaire route door noord Thailand die erg gewild is om met een motor af te leggen. In de middag besloten we om dan eindelijk een traditionele Thaise massage te gaan nemen. En waar kun je dat beter doen dan in de “Womens Correctional Institute”?! Een plek waar vrouwelijke gevangenen die nog 6 maanden te gaan hebben maar zich goed gedragen hebben, in een speciaal programma geplaatst kunnen worden. Hierbij worden ze de massage technieken geleerd en mogen ze werken in een speciaal deel van het instituut. Het geld wat ze verdienen word door de overheid bewaard tot dat ze vrij komen. Het hele idee van een massage door vrouwen in een oranje overall, een ketting met bal aan de enkel, onder toezicht van bewapende bewakers, etc. vonden we natuurlijk geweldig. Bij aankomst werden we echter gerustgesteld dat het allemaal erg lichte veroordelingen zijn zoals drugsgebruik, drugshandeling, stelen, etc. Dus geen verkrachters of moordenaars die misschien je nek iets te ver willen kraken :) We kregen een speciale comfortabele en luchtige outfit, onze voeten werden gewassen en we mochten meelopen naar de massage kamer waar onze bedden en dames al stonden te wachten. De massage zelf is niet de hele tijd lekker omdat je word opgerekt, uit elkaar word getrokken en in bepaalde posities word geduwd waarvan je nog nooit gehoord hebt. Ook word je nek en je rug op meerdere plaatsen gekraakt. Maar eenmaal klaar voelt het heerlijk.

23-3

Besloten om de Mae Hong Son Loop vandaag te starten. Je kunt de route (600 km) in 4 dagen voltooien waarbij je letterlijk van de ene grote plaats rechtstreeks naar de andere rijdt. Wij wilden echter onze tijd nemen en de uitgebreide route (ruim 1000 km) doen. We hadden een shop gevonden waar ze 2 “Honda Phantom’s” verhuurde voor een erg goedkope prijs. Toen we de motoren zagen waren we direct verkocht. Wat is er nou beter dan om 10 dagen rond te cruisen op grote choppers. Betaald en met een chopper doorgereden naar een rustig verlaten gedeelte van de stad waar Rory mij even de fijne kneepjes van een handmatige schakelmotor kon leren, wat ik nog nooit eerder gereden had. Voor ik het wist had ik het onder de knie en na flink geoefend en rondgereden te hebben, gingen we terug om de 2e op te halen. Ik voel het al aankomen… “Heb jij je motor rijbewijs dan Koen?”… Nee dat heb ik inderdaad niet maar we zijn Azië waar alles kan, ze vroegen er niet eens om. Maar uiteraard wilden we niet de weg op gaan zonder dat ik wist hoe alles werkt. Direct doorgereden naar een erg goede shops waar ze degelijke helmen verhuurde aangezien de helmen die we bij de choppers kregen niks waard waren. We wilden wel een fatsoenlijke helm uiteraard. Nadat we een gedetailleerde kaart gekocht hadden die speciaal voor de loop was, de spullen die we niet nodig hadden tijdens de trek in kluisjes achter lieten en onszelf geïnstalleerd hadden op de motoren, gingen we van start. Op weg naar onze eerste bestemming wat ca. 120 km over de weg en door een nationaal park met heuvels was. Wat zagen we er onwijs stoer uit en wat voelde het lekker om rond te cruisen op de choppers. Ze waren ook nog eens enorm comfortabel om te rijden. Helaas duurde deze perfecte droom niet heel lang. Na zo’n 3,5 uur stopten Rory’s motor en kregen we hem niet meer aan de praat. Inmiddels was het al donker en waren we halverwege een heuvel met niks of niemand in de omgeving. Besloten om terug te rollen naar beneden waar we hulp vroegen aan de eerste mensen die we tegen kwamen. Zelfs de eerste locals die we tegen kwamen wisten niet wat te doen waardoor we geen andere keus hadden dan de motoren terug te brengen naar de shop. De shop nam echter de telefoon niet meer op waardoor we verplicht werden ergens te overnachten. Nu komt het mooie deel van Thailand, de land van de lach. Hoe verder je van de drukke, populaire en toeristische gebieden raakt, hoe aardiger en leuker de locals worden. Een stel met een truck stopten en bood ons hun hulp aan. En omdat we in de middle-of-nowhere waren en al uren gewacht hadden (inmiddels 23:00 uur en nog niet gedineerd) gaven ze ons hun water en boden ze zelfs cake aan. Met het geluk dat we hadden stopten er nog een pick-up truck die wat groter was met een erg oud stel erin. Na zo’n 10 minuten in Thai te hebben gecommuniceerd besloten ze om met z’n alle de zware chopper op de truck te tillen en vast te binden om vervolgens ons een lift te geven naar het dichtstbijzijnde dorpje wat toevallig onze eerste bestemming zou zijn. Ik erachter aan met mijn motor die net voor het einde ook tegen begon te werken. De voor rem besloot gewoon om niet meer te gaan werken, iets wat je wel kunt gebruiken in een heuvelachtig gebied. Het werd ons al snel duidelijk waarom we de motoren voor zo’n goede prijs meekregen. Ze zagen er perfect uit en alles werkte perfect toen we ze huurde maar naar een paar uur kwam hun ware aard naar boven. In het dorpje de locals bedankt voor hun geweldige hulp en snel opzoek gegaan naar een guesthouse. Een chopper die niet meer werkt is enorm zwaar om vooruit te duwen, gelukkig vonden we een droevige plek die nog open was en hoefde we het niet lang te doen. Besloten 1 nacht te blijven en in de ochtend een manier te bedenken om de motoren terug te brengen.

24-3

Een slechte nacht gehad in een vreselijk smerig guesthouse. De kakkerlakken schoten weg over de vloer toen we binnenkwamen en het bed was letterlijk te smerig waardoor we besloten alle lakens eraf te halen, het matras om te draaien en in onze eigen lakenzak te slapen. Na een vlug ontbijt wat locals aangesproken die allemaal ontzettend behulpzaam waren. Na een half uur op en neer bellen tussen vrienden en familie kwam een man aangereden met een pick-up truck die groot genoeg was om beide motoren terug te rijden naar Chiang Mai. Het kostte ons wel een vermogen maar we hadden geen andere keus. Na 3 uur waren we terug bij de shop waar we alles geprobeerd hebben om ons geld terug te krijgen aangezien we al 5 dagen vooruit betaald hadden. Uiteindelijk kregen we 3 dagen terug en moesten we voor 2 dagen betalen plus een bedrag omdat we ze te laat terug brachten die dag, belachelijk. Maar het had ons meer kunnen kosten aangezien hij ons wilden laten betalen voor de motoren. Gelijk het geld en onze paspoorten aangenomen en besloten zo snel mogelijk weg te gaan daar, op naar de goede shop waar we de helmen vandaan hadden. Een die erg betrouwbaar was met goede recensies, etc. Met de eigenaar een goede deal gemaakt voor 2 sterke scooters aangezien alle motoren gewoonweg onbetaalbaar waren voor ons. Na het papierwerk direct vertrokken. We besloten een alternatieve route te pakken zodat we niet hetzelfde stuk hoefden af te leggen. Een kleine 200 km richting “Mae Sarieng”. Wederom een prachtige route maar helaas hebben we niet alles kunnen zien omdat het al snel donker werd. De scooters bleken enorm betrouwbaar en goed te zijn. Iets minder comfortabel maar een heel stuk beter en zelfs wat sneller.

25-3

Met flink wat heisa achter de rug en een lange tocht de avond ervoor namen we vandaag lekker een dag vrij. Ons plan is om overal ongeveer 2 nachten door te brengen zodat we een nacht hebben als we aankomen, dan een volle dag hebben om alles te bekijken en dan vervolgens weer een nacht voor we weer vertrekken.

26-3

In de ochtend naar “Mae Sam Leap” gereden, een klein dorpje op de grens van Thailand en Myanmar. Erg basis met heel aardige bewoners. De 2 landen worden gescheiden door een grote rivier waardoor we letterlijk over de grens naar Myanmar konden kijken. De zware en slechte heuvelachtige weg weer terug genomen om direct door te rijden naar “Mae La Noi”. Bij aankomst de “Kaew Komol Cave” (Crystal grot) bezocht die erg mooie kristallen huishoud. Voordat we doorreden naar onze volgende bestemming besloten we een extra 25 km de bergen in te rijden om een koffieplaatsje te bezoeken, “Huai Hom”. Na een paar heerlijke bakjes verse koffie van de plaatselijke plantage konden we weer terug naar beneden cruisen om richting “Khun Yuam” te gaan. Onderweg konden we geen enkel tankstation vinden waardoor we in het donker zonder benzine kwamen te zitten. Wederom werd bewezen hoe behulpzaam en aardig de Thaise bevolking kan zijn als je buiten de drukke gebieden komt. We kregen beide een kleine liter benzine uit hun eigen reserve voorraad zodat we verder konden naar onze bestemming waar een tankstation te vinden was. Zelfs toen we aanboden om ervoor te betalen wilden ze niks van ons aannemen. Volgens een van hun was dit de “Thai kindness”. Geweldige mensen!

27-3

Omdat het niet echt een aantrekkelijk dorpje bleek te zijn besloten we na wat research om door te rijden naar “Mae Hong Son”, het plaatsje waar de hele loop naar benoemd is. Voordat we er aankwamen bezochten we nog even de “Long neck village” waar de Giraffe ladies te vinden zijn. Een klein authentiek dorpje ergens afgelegen op een klein eilandje waar sommige vrouwen en meisjes gouden ringen om hun nek dragen. Een oude traditie waardoor het lijkt alsof hun nek enorm langer is geworden. (in werkelijkheid worden echter de spieren rond de sleutelbeenderen en de schouders steeds verder omlaag geduwd, maar het blijft erg indrukwekkend om te zien) Na wat leuke foto’s en donaties reden we door om onszelf een guesthouse te zoeken.

28-3

Met de scooter de hele dag rondgereden om alles in de omgeving te gaan bekijken. Zo hebben we de plaatselijke “Fish Cave” bezocht waar je een grote collectie aan vissen kunt aanschouwen en voeren, de “Pha Seau Waterfall” bezocht, een grote omweg gemaakt om het Chinese dorpje “Ban Rak Thai” te bezoeken en er de thee te proberen van de plaatselijke plantages, en doorgereden naar “Ban Ruam Thai Shan Village” wat grenst aan het “Pang Ung National Park”. In mijn ogen een parel in het noorden van Thailand. Wat een prachtig stuk natuurgebied met een immens mooi meer waar we wat uren genoten hebben van het uitzicht. Om de dag af te sluiten reden we op de terugweg langs de “Mud Spa” waar we een mineraal voetbad namen en een moddermasker aangezien het gebied er om bekend staat. Meer gelachen dan genoten maar we hebben het gedaan :)

29-3

In de ochtend vertrokken om richting de oude bamboe brug te gaan. Een brug gemaakt van alleen bamboe over een groot rijstveld. Snel wat foto’s gemaakt en doorgereden naar “Soppong of Pangmapha” wat volgens de Lonely Planet beter schijnt te zijn dan het populaire “Pai”. Bij aankomst een plek opgezocht met WiFi om te bekijken wat het oude dorpje allemaal te bieden heeft. Op wat mooie natuur en enkele grote grotten na was er niet veel anders te doen waardoor we beide besloten lekker door te rijden naar Pai. Heb namelijk al heel veel grotten bezocht en als we het alsnog wilden gaan bezoeken, konden we het altijd vanuit Pai gaan ondernemen wat maar zo’n 45 km verder ligt. Een tijdje later dus aangekomen in Pai, het hippiedorpje van Thailand met een geweldige sfeer. Besloten op hier een paar dagen te blijven om lekker te genieten en een stapje terug te nemen.

30-3

Lekker uitgerust aangezien het aardig wat energie kost om uren lang door de bergen te cruisen. Binnen enkele minuten werden we al geconfronteerd met de harde werkelijkheid, wat er gebeurt als je niet oplet tijdens het motor/scooter rijden in deze omgeving. Tientallen toeristen die met verband rondlopen op delen of het hele lichaam. De route van Chiang Mai naar Pai is geweldig populair om te doen met een scooter/motor maar kent enorm veel bochten waar een hoop mensen ongelukken maken. (denk aan: te snel, onverantwoord, zand/grind op de weg, niet opletten, etc.) Nadat we wat rondgelopen hadden vonden we het tijd voor een Thaise voetmassage. Iets wat 2 van mijn zussen volgens mij heerlijk zouden vinden haha: Inge… Ellen...? Ze combineren een heerlijke voet en beenmassage met een “Point-pressure” techniek waarbij ze met een traditioneel houten stokje op verschillende punten op je voet druk uitoefenen. Hierna besloot Rory opnieuw om een tattoo te laten zetten zodat het z’n onderarm aan beide kanten mooi zou opvullen. Samen wat tijd besteed met het ontwerpen van een mooi idee waarna hij in de avond het eerste deel machinaal liet doen. Gaf mij genoeg tijd om mijn blog bij te werken.

31-3

Wederom op ons gemak lekker rondgelopen, een heerlijk ontbijt gescoord en eindelijk een baggy Thaise broek gevonden die in mijn smaak viel. En wat zit ie lekker! :) Tijd voor Rory’s 2e sessie van z’n tattoo, dit keer deels machinaal en deels met de traditionele Thaise bamboe techniek. Iets wat handmatig gedaan wordt. Het ontwerpen, meekijken en zien gebeuren heeft bij mij ook wat losgemaakt. Ergens kriebelt het om er ook een te laten zetten, helemaal omdat de traditionele bamboe techniek me enorm aanspreekt. Ben er al lang over na aan het denken, wie weet…..

1-4

Vandaag de scooter maar weer eens gebruikt :) haha. Dit keer om alle bezienswaardigheden rondom Pai te gaan bezoeken. We begonnen bij de Memorial Bridge, een brug die stamt uit de tijd van de 2e wereldoorlog. Uiteraard vergezelt door een groot bord met de achterliggende geschiedenis. Altijd interessant en goed om even terug te denken en stil te staan bij wat er toen allemaal gebeurde. Vanuit daar doorgereden naar de Pai Canyon. Een kleine wandeling neemt je naar een groot stuk land waar een door de jaren heen een soort van canyon ontstaan is met geweldige kammen waar je voorzichtig overheen kunt lopen. Mooie plek om even rond te lopen en te genieten. Op de terugweg gestopt bij de Land Split. Een aantal jaren terug vond er een aardbeving plaats die zowat het hele land en grondgebied van een familie trof. Hierdoor is het bijna onmogelijk voor ze geworden om hun plantages voort te zetten en hebben ze ervoor gekozen om het open te stellen voor toeristen en bezoekers. Bij aankomst wordt je enorm warm ontvangen met een biologisch en zelfgemaakte rozendrankje en kun je ervoor kiezen om een verzameling van allemaal lokale lekkernijen te proeven die ze op hun eigen land verbouwden. In ruil daarvoor vragen ze voor een donatie die zo klein of groot mag zijn als je zelf wilt. Dit steunt de gehele familie uiteraard wat het in mijn ogen een stuk meer waard is. In de avond lekker een drankje gedaan met twee dames die we hadden leren kennen.

2-4

In de middag samen met de dames (van de dag ervoor) besloten om naar de hotsprings te gaan om daar lekker te genieten. We waren het er allemaal over eens om niet naar de populaire en drukke hotsprings in Pai te gaan, maar naar degene die wat verder uit Pai gelegen zijn. De dames achterop de scooter en we waren klaar om te gaan. Omdat we een getekende kaart bij ons hadden (van het hostel) en omdat er geen duidelijke borden langs de weg stonden duurde het anderhalf uur voordat we bij de hotsprings aankwamen. Op een paar smerige poeltjes na waar je echt niet in wilde gaan liggen was het niet de moeite waard om er te blijven. De omgeving was prachtig en het stonk heerlijk naar ei :) (dit omdat lokale mensen de natuurlijke waterkokers gebruiken om hun eieren te koken) maar de poelen waren letterlijk aan het koken. Onmogelijk om in te liggen dus. Toen maar gekozen voor degene in Pai, betekende wel dat we een heel stuk terug moesten rijden. Gelukkig was de rit prachtig en hadden we goed gezelschap achterop :) Aangekomen bij de juiste moesten we meer betalen dan we verwacht hadden en werden we wederom geconfronteerd met het verschil dat ze maken tussen locals en toeristen. 50 Baht voor lokale mensen en 300 Baht voor toeristen, pfff….. Gelukkig waren alle poelen hier rond de 36 graden en daarmee dus heerlijk voor een tijdje ontspanning. In de avond uiteraard weer wat gedronken met de dames. :)

3-4

Beide ervoor gekozen om nog 1 nacht langer te blijven omdat we het zo naar ons zin hadden in het leuke Pai. Lekker uitgeslapen en de dames die vertrokken uitgezwaaid. Vervolgens weer lekker rondgestruind en genoten van het hippiedorpje. Voor de zonsondergang met de scooter terug gereden naar de canyon omdat het daar voor een mooi plaatje zorgt. De laatste dag afgesloten met een heerlijke poolavond waar we 2 toffe locals hebben leren kennen.

4-4

Helaas was dit de laatste dag van de Mae Hong Son Loop en sloten we onze mooie trip af met de populaire route naar Chiang Mai. Hij is inderdaad erg mooi met alle bochten en we zagen hoe gevaarlijk het kan worden als je niet oplet. Gelukkig verliep het voor ons allemaal perfect. Na 12 dagen en met een totaal van 1125 km op de teller (onze rit) brachten we de scooters weer terug naar de shop waar de eigenaar blij was om de ongeschonden scooters weer in ontvangst te nemen. In de middag lekker in het zwembad gechilled en terug gekeken op de mooie trip. We waren blij dat we gekozen hadden om de route, in tegenstelling tot de meeste, met de klok mee te rijden. Op deze manier startten we rustig, werd de omgeving steeds mooier en vooral de weg steeds heftiger met zijn vele bochten. Zo hebben we vooral genoten van de route tussen Mae Hong Son, via Pai naar Chiang Mai, wat bekend staat voor zijn 1864 bochten. Gewoonweg geweldig om te doen en wat was het gaaf geweest om het op de choppers te doen :)

5-4

Overdag weer lekker bij het zwembad gezeten, rondgelopen, Rory kocht wat souvenirs en vooral heerlijk rustig aan gedaan. Omdat het Rory nog 3 nachten in Chiang Mai blijft om vervolgens via Hongkong naar huis te vliegen, en ik nog maar 1 nacht in Chiang Mai bleef, betekende het dat het onze laatste dag en vooral laatste avond samen zou zijn. We hebben zo’n 2 maanden samen gereisd en wat is het enorm snel voorbij gevlogen. Ik heb enorm genoten van zijn geweldige gezelschap en van alle dingen die we samen beleefd hebben en tot dusver is het mijn beste reisgezelschap geweest. Dit moest daarom natuurlijk lekker ouderwets en goed gevierd worden :) Terug gegaan naar Big Daddy’s Café waar we weer genoten van een heerlijk westerse burger met alles erop en eraan. Onze laatste pool games gespeeld (wat zijn we daar verslaafd aan geraakt) en direct doorgegaan naar de straat met de bars en muziek. Jullie kunnen vast wel bedenken dat het een gezellige stapavond was! Haha :)

6-4

Gelukkig had ik de wekker gezet aangezien ik moest uitchecken om 10:00 uur. Had ik dat niet gedaan dan was ik gegarandeerd blijven liggen met een grote kater. Al mijn spullen weer verzameld en besloten om beide naar het busstation te lopen om de kater eruit te wandelen. Met een grote fles water in de hand keken we beide nog even terug op alle geweldige dingen die we samen gedaan en beleefd hebben. Helaas kwam het tot een eind. Afgesproken voor een reünie waar die ook mag gaan plaatsvinden en vertrokken richting Chiang Dao, een plaatsje ten noorden van Chiang Mai. Helaas geen hostels in het kleine plaatsje maar wel enkele leuke guesthouses. Een kamer toegewezen gekregen en direct op bed in slaap gevallen om wakker te worden voor het avondeten en na wat WiFi weer naar bed te gaan. Was nodig kennelijk.

7-4

Toch raar om na 2 maanden weer helemaal alleen op pad te zijn. De laatste 2 maanden waar wel wat aan de prijzige kant maar het was het meer dan dubbel waar!! Heb dingen gedaan die ik anders nooit zou doen en daar gaat het ergens bij reizen ook allemaal om. Fiets gehuurd en in de ochtend lekker rond gaan fietsen om van de mooie en vooral kalme omgeving te genieten. Ook de Chiang Dao Cave bezocht waar de meeste mensen voor komen. Tot mijn verassing moest ik 3 x betalen voor het bezoek. Voor de ingang, eenmaal in de grot aangekomen moet je betalen voor de olielamp die de gids voor je draagt (een eigen zaklamp is niet toegestaan) en aan het eind wijzen je nog even op wat borden die allemaal zeggen dat het gewoonlijk is om de gids DIT BEDRAG als fooi te geven. Als je in een groepje bent stelt het niks voor, maar omdat ik alleen was tikt het toch gauw even aan. Gewoon vergeten Koen en doorfietsen naar de tempel en het klooster in de bergen. 511 treden nemen je de bergen in naar de tempel waar je een prachtig uitzicht hebt over de natuur met haar jungle. De meeste mensen komen naar dit dorpje vanwege de grot maar ik kwam vooral naar Chiang Dao vanwege Doi Chiang Dao, de berg waar het dorpje naar vernoemd is, maar vanwege het droge seizoen is hij gesloten voor trekkingen. De berg werd Chiang Dao (City of stars) genoemd omdat de berg zo hoog was dat het de sterren kon bereiken. Met zijn 2175 meter hoogte is het een van Thailands hoogste bergen, iets wat ik uiteraard wilde gaan beklimmen maar helaas.

Ook het nationaal park besloot ik over te slaan omdat er teveel smog in de lucht hangt wat het hele zicht verpest. Dat is de lange trip natuurlijk niet waard. Rest van de middag aan mijn blog gewerkt die ik nu ga proberen up-to-date te houden, iets wat me waarschijnlijk niet gaat lukken haha :) In de avond heerlijk een filmpje gekeken.

8-4

Vroeg opgestaan zodat ik de dag kon gebruiken om te verkassen naar mijn volgende bestemming die nog onduidelijk was. Na een bak koffie besloten om het geld voor een taxi te besparen en te gaan liften. Binnen 10 minuten stopte een man met een grote pick-up truck die me graag wilde helpen. Samen met mijn tas achterop gesprongen en naar zo’n 10 minuten rijden stopte hij om me zo goed mogelijk proberen uit te leggen dat hij wel even om zou rijden om me helemaal bij het busstation droppen, geweldig! Daar na een snel ontbijtje een bus ticket gekocht richting “Fang”. Een dorpje waar ik erg graag wilden blijven om het nationaal park te gaan bezoeken met de geisers. Helaas bleek het allemaal erg duur te zijn, zo ook de accommodatie, waardoor ik besloot om direct een minibus te boeken richting “Chiang Rai” waar ik na een paar uur aankwam. Onderweg nog door het leger aangehouden voor een paspoort check, ook voor alle locals die in de minibus zaten. Het opmerkelijke was dat ze niks zeiden van het feit dat er 19 mensen in de 15 persoons wagen zaten. Om meer geld te verdienen plaatsen ze gewoon krukjes tussen de zittingen in zodat er meer mensen (oncomfortabel) mee kunnen. Azië….. :) In de avond de night bazaar bezocht waar je ’s avonds lekker kunt eten.

9-4

Na wat rondgelopen te hebben, direct besloten een scooter te huren en naar de beroemde “Wat Rong Khun”, ofwel de witte tempel gereden die buiten de stad ligt. Een van de mooiere tempels die ik tot nu toe gezien heb. Volledig wit wat hem onderscheid van andere stijlen en de architectuur was geweldig. Ondanks de enorme drukte en dringende Chinezen, heb ik toch wat mooie foto’s kunnen en kunnen genieten van het plaatje. Erna ook maar even het museum bezocht met alle kunstwerken van de architect en de vele kunstenaren die er aan meegewerkt hebben. Rond het middaguur terug gereden naar het centrum om “Wat Phra Kaeo”, de tempel van de smaragden Boeddha te bezoeken. Omdat ik hierna de volgende tempel niet kon vinden besloot ik alle tijd te benuttigen en naar het uiterste puntje van Thailand te rijden voor de “Golden Triangle”. Na zo’n anderhalf uur snel doorgereden te hebben kwam ik aan op de puntje van Thailand. De Golden Triangle is drielandenpunt tussen Thailand, Myanmar en Laos. Een mooie plek met mooie uitzichten. Op de terugweg voor het eerst in lange tijd weer eens regen gezien, en dit keer flink. Het kwam een aantal uur met bakken uit de lucht vallen gepaard met harde wind en onweer waardoor ik een aantal keer langs de weg ben gaan schuilen tot het minder werd.

10-4

Erg vroeg opgestaan zodat ik na een frisse douche rond 06:30 uur kon gaan rijden. Ik had de scooter voor 24 uur gehuurd wat betekende dat ik tot 11:00 uur had voor ik hem terug moest brengen. Omdat ik erg graag naar “Doi Mae Salong” wilde, wat ongeveer 80 km van Chiang Rai vandaan ligt, moest ik wel erg vroeg vertrekken. Een heerlijk voordeel van vroeg naar buiten gaan is het feit dat het dan heerlijk fris is. Dus vest aan en op naar Doi Mae Salong. Een klein dorpje in de bergen met flinke thee plantages eromheen. De weg ernaartoe was helemaal voor mezelf waardoor ik kon genieten van alle uitzichten. Eenmaal aangekomen natuurlijk ergens gestopt voor wat verschillende lokale theeën onder het genot van een prachtig uitzicht over de bergen en de plantages. Voor de terugweg voor route 1234 gekozen die mooi door de bergen kringelt en alles nog mooier maakt. Genieten!! :) Terug in Chiang Rai nog snel “Baan Dum” bezocht, een houten tempelcomplex bestaande uit donker zwarte kleuren en overal schedels, berenhuiden, krokodillen, botten, etc. Erg interessant maar zeer duister. Omdat ik het grof van Chiang Rai gezien had en de volledige middag voor me had besloot ik om te vertrekken en een bus te pakken naar Chiang Khong, een grensplaatsje van noord Thailand. Ik heb veel van Thailand gezien en genoten maar helaas kwam er een einde aan mijn 60 dagen visum. Ik had nog 4 dagen over maar dat is niet genoeg voor wat ik allemaal nog kon gaan doen. Ik heb gezien wat ik wilde zien en gedaan wat ik wilde doen maar Thailand heeft nog veel meer te bieden. Noord Thailand was prachtig maar is waarschijnlijk nog veel mooier zonder de smog die overal hangt en als alles wat meer gaat bloeien, dit was namelijk het droge seizoen. Hoe dan ook mijn reis gaat verder in Laos. Bye Bye Thailand!