Beijing en al haar schatten

Tijdens onze eerste dag in Beijing hebben we samen met onze honcho lekker rondgewandeld door de leukste delen van de stad. Na een lekkere lunch zijn we onder andere door de leuke “hutongs” gelopen, dit zijn de erg drukke en smalle woonwijkjes rondom het centrum. Ook zijn we met de metro naar het Tiananmen square gegaan om vast een eerste blik te werpen op de Forbidden City. Het metro systeem zet net zo goed of misschien wel beter in elkaar als die van Rusland. Het loopt allemaal zo vlekkeloos en snel achter elkaar zodat je niet eens zin krijgt om te haasten. Het is alleen wel enorm beveiligd allemaal. Nog erger als in Rusland. Zo moet je al je tassen in een scanapparaat duwen en moet je door de body check zone heen voordat je het metrostelsel in mag. Ook zul je overal politie of militairen aantreffen in Beijing en dan met name in en rond de belangrijke gebouwen en toeristische zones.

Zo tegen de avond zijn we een restaurantje op gaan zoeken waar we het befaamde gerecht “Peking Duck” konden gaan proberen. Hierbij krijg je flinterdunne kleine pannenkoekjes die je belegd met gerookte eend, wat dun gesneden groentes en soja en/of chili saus. Speciaal maar erg lekker. De avond sloten we af met een kijkje op de lokale voedsel markt en de bekende “Night market”. Beide zijn er voor dezelfde reden, eten verkopen. De night market is er echter een die er legaal mag staan gedurende de nacht. Het is een hele lange straat met alleen maar rood belichte kraampjes die echt alles klaarmaken. Van heerlijke gerechten tot de meest bizarste dingen. Zo prikken ze levende schorpioenen met de hand aan prikkers om ze vervolgens te frituren, zelfde met een tarantula (vogelspin) alleen zijn die echter al dood. Van slang met en zonder huid op stok, geitenballen, springhanen tot gebakken zeepaardjes. Je vindt het er allemaal. Ik wilde heel graag de gebakken/gefrituurde vogelspin proberen maar de prijs was me er toch te duur voor. Omgerekend ruim 8 euro voor iets wat ik misschien niet eens helemaal ga opeten haha :)

De volgende dag besloten Jeroen en ik om samen met de gids naar de Chinese muur te gaan. Omdat we allebei geen zin hebben in drukke toeristische plekjes kozen we ervoor om een van de oude delen van de muur te bezoeken. Mutianyu is een deel van de muur waarvan het begin redelijk gerestaureerd is, maar hoe verder je loopt hoe ouder en meer vervallen het wordt. Omdat het die dag voor het eerst die winter begon te sneeuwen in en rond Beijing was het zelfs nog wat rustiger. Uiteraard heb je nog steeds tientallen mensen die je tegenkomt op de muur maar alles beter dan de muur bij Badaling. Hier zijn dagelijks duizenden mensen tegelijkertijd op de muur die schouder tegen schouder zichzelf voortbewegen over de muur.

Een kleine anderhalf uur lopen en ca. 10 torens verder werd het steeds rustiger en rustiger. We hadden zelfs onze honcho al achtergelaten omdat het te zwaar voor haar werd haha :) Helaas zorgde de sneeuw ervoor dat het enorm bewolkt was en daardoor het zicht beperkt werd tot een kleine 30 meter. Helaas want we wilde toch wel dat typerende plaatje van de Chinese muur die oneindig over de bergtoppen slingert. Gelukkig zorgde de dikke laag verse sneeuw er alsnog voor dat de delen die we wel zagen erg mooi waren. Uiteindelijk zijn we zelfs voorbij toren 23 het bordje ‘verboden toegang’ voorbij gelopen om het echte vervallen en gevaarlijke deel te bekijken. Het duurde zo’n 4 torens voordat wij de personen waren die de eerste voetsporen in de sneeuw zetten, andere zullen gedacht hebben, hier laten we het bij. Nog 2 torens verder gelopen waarna we geluncht hebben op een geweldige plek en toen maar verstandig de weg terug ingezet. Om een redelijk beeld te scheppen: de opengestelde delen van de muur zijn zo’n 4 tot 6 meter breed met opstaande randen er naast, het laatste deel van dit deel van de muur was zo vervallen dat meer dan driekwart van de muur weg was en je dus op een halve meter van de een naar de andere kant moest lopen zonder opstaande randen. Zorgde voor geweldige plekken en toffe foto’s.

Die zelfde avond hadden we tickets geboekt voor de Kungfu show. Een combinatie tussen geschiedenis, musical en Kungfu wat erg spectaculair was.

De ochtend erna was helaas het einde van de Vodkatrain en daarmee dus de Trans Seberian/Mongolian Express. Dit was dus ook het afscheid van het Australische stel waarmee we een geweldige reis hebben gehad. We konden ons geen fijner gezelschap wensen. Voor ons was Beijing echter pas net begonnen, dus wij pakten onze spullen en gingen naar de hutongs waar we ons hostel voor de week geboekt hadden. Een leuke plek waar je snel in gesprek komt met andere reizigers. Die dag hebben we gebruikt om de komende week zo goed mogelijk te plannen. De komende dagen zouden we namelijk het grof van alle toeristische plekken gaan bezoeken die je gezien moet hebben als je in Beijing bent. Zo zijn we terug gegaan naar Tiananmen Square (Plein van de Hemelse Vrede) om het immense plein een keer op ons gemak te bekijken. Hierna zijn we de Forbidden City binnen gegaan. We dachten dat het plein al groot was maar de stad binnen zijn muren slaat alles. Als je echt alles wilt zien dan moet je er minstens een paar uur voor uittrekken. Tegenover de achteruitgang van de stad ligt een groot park met een grote heuvel waarvan je de hele skyline van Beijing kunt bewonderen. Uiteraard konden we dat niet aan ons voorbij laten gaan. Die avond uit eten gegaan. Omdat we geen tolk meer bij ons hadden werd het allemaal wat moeilijker aangezien 99 % van de Chinezen geen Engels kan. Volgens hun is China zo groot dat Chinees de wereldtaal is. Hierdoor kozen we gewoon wat dingen uit het menu die er veilig en erg lekker uitzagen… ik heb nog nooit zo’n slechte keus gemaakt voor eten. En ik ben echt niet de moeilijkste, ik eet normaal gesproken alles. Het gerecht had een aparte smaak en zo enorm pittig dat ik een rode kop, gezwollen lippen, tranen in mijn ogen en een zweetkop kreeg. Omdat ik erge honger had en er toch al voor betaald had heb ik mezelf gedwongen het op te eten, dat heb ik geweten haha.

De dag erna hebben we een fiets gehuurd en zijn we naar de Lama Tempel gegaan. Een gebied met tientallen Boeddhistische tempels, elk met zijn eigen verhaal. Bij binnenkomst krijg je gratis een grote doos met wierook omdat je bij elke tempel 3 stokjes moet aansteken, bidden en ze daarna in een grote bak moet gooien. Er wordt zoveel wierook gebruikt dat er een aangename rookwolk door het hele gebied hangt. Toen we alles wel gezien hadden sprongen we weer op onze fiets om richting het Olympische park te fietsen. Op de weg moet je zowel op de fiets als te voet erg goed opletten aangezien bijna iedereen een elektrische scooter bezit. Ze zijn zo stil dat je ze echt niet hoort aankomen tot je opeens schrikt van een toeter die al zowat naast je zit :) Het huren van de fietsen was een goede keus aangezien je veel flexibeler bent en je in een klein tijdbestek een heel groot gebied kunt doorkruisen/bekijken.

Onze planning was perfect want we kwamen rond een uur of 5 aan bij het Olympisch park waardoor we nog tijd hadden om foto’s te maken van het “Birdsnest” met daglicht. Birdsnest is het Olympische stadium dat gemaakt is in de vorm van een vogelnest. Tot op heden is het nog steeds het grootste complexe stalen bouwwerk op de wereld. Na wat rond gekeken te hebben begon de zon ook langzaam onder te gaan waardoor we konden genieten van de overgang van alle lichten in het stadium. Gedurende avond en nacht wordt het volledige stadium en gebouwen eromheen namelijk op een mooie manier verlicht wat voor toffe plaatjes zorgt.

De volgende dag zijn we vertrokken richting het Zomer Paleis. Dit is een enorm stuk grond met grote parken, meren en mooie gebouwen wat vroeger gebruikt werd als het zomer paleis voor de keizer. Op de muur na is dit het mooiste wat we gezien hebben in Beijing. Het is een combinatie van alles. Prachtige wilgenlanen, mooie torens, schitterende meren, etc. En dat tijdens de winter, tijdens de zomermaanden staat alles in bloei en moet het nog mooier zijn. Als je het hele park wilt doorlopen moet je wel wat tijd opzij schuiven. In totaal hebben we namelijk een kleine 11 km gelopen in het Zomer Paleis.

Omdat we het combo ticket gekocht hadden mochten we ook in de nationale kunstgeschiedenis galerij kijken, de panorama toren in en door de geweldige smalle koopstraatjes onder het paleis lopen. Stel je een gracht voor met daaromheen een stenen rand waarop allemaal kleine huisjes gebouwd staan. Ze staan zo dicht tegen het water waardoor er nog maar een kleine meter overblijft om te lopen als je uit de winkeltjes stapt. Erg leuk.

Omdat we nog tijd over hadden die middag hebben we de metro gepakt naar de Tempel van de Hemel, een park met 2 belangrijke grote tempels. Helaas waren we te laat om nog de tempels in te kunnen maar we konden nog wel het park in om de tempels van de buitenkant te bekijken.

De laatste volle dag hebben we gebruikt om nog een keer naar de Chinese muur te gaan. Dit keer een ander, nog ouder deel met ruïnes tussen Jinshanling en Simatai. Het was wel een paar uur rijden met metro, bus en taxi maar het was het meer dan waard. We hadden echt geen betere dag uit kunnen kiezen. Het weer was perfect, geen wolkje aan de lucht waardoor je oneindig ver kon kijken. Toen we begonnen met de tocht kwamen we een groepje wandelaars tegen die net terug kwam. Op hun na waren we gewoon de enige op de muur, wat wil je nog meer :)

We werden gelijk geconfronteerd met de reden waarom niet veel mensen hierheen gaan en alleen actieve reizigers voor dit deel van de muur kiezen. Dit deel van de muur is nog volledig origineel wat het op sommige plekken moeilijk maakt om het te bewandelen/beklimmen. Beklimmen ja, op sommige plekken gaat de muur zo steil omhoog en naar beneden dat je gedwongen wordt om je voeten èn handen te gebruiken. Uiteindelijk hebben we een goede 4 uur op de muur doorgebracht. Eerst naar het gesloten deel van Simatai gelopen om te kijken hoe het er daar uit zag, toen een stuk terug om verder richting Jinshanling te lopen. Wat een plek, wat een rust en wat een geweldig uitzicht. Dit was het plaatje wat we in onze gedachten hadden en waar we voor gingen, check! :) Volgens mij had ik non-stop een lach op mijn gezicht staan.

Die avond hebben we onze spullen gepakt omdat we helaas de volgende dag alweer richting vliegveld moesten reizen om via Manilla (Filipijnen) naar Denpasar (Bali) te vliegen. Ik wilde graag nog naar de Ming graven maar onze tijd in China liet het helaas niet meer toe. Als ik het opnieuw kon boeken had ik een langer verblijf in China gepland, helemaal omdat mijn visum toch 30 geldig was. Maar nu heb ik reden om terug te gaan naar China voor Shanghai, Xian en nog veel meer :)