St. Petersburg

5 november 2015 - Sint Petersburg, Rusland

Omdat we het ontbijt die zelfde avond ook al gekocht hadden konden we direct aan tafel. En aangezien we soort van uit zouden slapen is het gelijk onze lunch geworden.

De meeting en start van de “Vodkatrain” oftewel de Trans Siberian Express, begint die dag pas om 17:00 uur wat betekent dat we nog een deel van de ochtend en volledige middag hebben om zelf St. Petersburg in te gaan. Een van de meiden die werkt in het hostel heeft voor ons op een kaart aangegeven waar de leukste en mooiste dingen te vinden zijn. Spullen in het kluisje, rugzakje om en gaan!

 

Het eerste wat ons opviel is dat elk gebouw, maar dan ook echt elk gebouw gigantisch is. Alles wordt hier de hoogte in gebouwd, zelfs simpele appartementen. Ook de wegen zijn erg groot en ze maken gebruik van een richtingssysteem wat erg goed schijnt te werken. Het ziet er in het begin erg chaotisch uit maar iedereen weet wat te doen, en alles verloopt vlekkeloos. Je hoeft hier ook niet op een knopje te drukken om bij een drukke weg over te steken. Er wordt overal afgeteld hoe lang je nog moet wachten tot de voetgangers het recht krijgen om over te steken. Zijn er plekken zonder stoplicht, dan zet je gewoon simpel weg je voet voor een auto (uiteraard bij een zebrapad, wat iedereen super netjes doet, je zult niemand elders over zien steken) en wijst met een strenge blik naar de chauffeur die vervolgens op de rem schiet. In het begin erg lachwekkend :)

Ook in het centrum vonden we meerdere plekken die gebruikt werden als centrale plek om het vliegtuigongeluk te herdenken met plek voor honderden bloemen, knuffels en kaarsjes.

Gedurende de dag hebben we over het grootste plein van St. Petersburg gelopen dat tussen het National Heritage Museum en de Main Headquarters ligt, alle enorme nationale museums van de buitenkant bekeken, diverse kathedralen bezocht, het oude eiland van St. Petersburg bezocht wat helemaal omringd is met hoge muren (dit was vroeger de stad en vanuit daar is het langzaam uitgebreid) en vooral heel veel rondgelopen. Alles ligt redelijk ver van elkaar af maar als je van lopen houd is het best te doen.

De stad is enorm schoon en blijkbaar helpt iedereen er ook aan mee om het zo te houden. Waar je normaal overal wel sigaretten en kauwgoms op de grond vindt, moet je er hier echt naar zoeken. Echt top!

 

Die avond werden we ontvangen door Vladimir. Onze eerste “Honcho”. Zo worden de locals genoemd die ons overal zullen oppikken, wegbrengen en wegwijs maken in hun stad. Prachtig, want er is volgens mij geen mannennaam die Russischer klinkt dan die van hem :)

Uiteraard werden we ook voorgesteld aan de overige travellers, wat in ons geval maar 2 andere waren. In het begin vonden we het een beetje jammer omdat we verwacht hadden dat het volgeboekt zou zijn (15 personen) maar het Australische stel is ontzettend gezellig. Ze hebben de zelfde interesses en zijn hetzelfde ingesteld als ons.

De honcho nam ons mee naar een reizigers/jongeren bar & restaurant waar hij ons alle belangrijke dingen verteld heeft voor de komende reis. Dit uiteraard allemaal onder het genot van een groot plaatselijk Russisch biertje, erg belangrijk! :)

Hierna hebben we met ons groepje lekker Russisch gegeten waarbij de honcho ons alle geschiedenis van St. Petersburg tot in details heeft verteld. Ook waar je de mooiste plekjes kon vinden, waar Jeroen en ik er al enkele van bezocht hadden. Zo vertelde hij bijvoorbeeld ook dat de huidige stad ook op een soort van eiland ligt omdat het omringd wordt door het grote Neva kanaal en allemaal kleine grachten. En alle grote bruggen, die zich over dat kanaal bevinden om de stad te verbinden met de omgeving, worden blijkbaar elke nacht omhoog gehaald zodat ’s nachts de vrachtschepen er door kunnen. Dit betekent dat je ’s nachts goed moet nadenken aan welke kant van het Neva kanaal je jezelf bevindt omdat je dan niet meer terug kunt tot ca. 5:30 uur. Erg apart.

 

We konden er voor kiezen om de dag erna lekker ons eigen ding te doen of met hem wat dingen te bekijken. Omdat we toch al veel gezien hadden besloten wij om de volgende dag gewoon met z’n tweeën op pad te gaan. En omdat het de 1e donderdag van november was, was het National Heritage Museum gratis voor iedereen. Maar eenmaal daar bleek er vóór 10:00 uur al een enorme rij vanuit het museum door de poorten tot helemaal over het gigantische plein te lopen waardoor we er toch maar vanaf gezien hebben. We zijn allebei niet zulke museumfans om uren in de rij te wachten, hoe mooi het dan ook mag zijn. Dus toen zijn we maar naar een van de grootste kathedralen gegaan om daar een ticket te kopen voor de toren zodat we de skyline van St. Petersburg konden gaan bekijken. Vanwege het mooie weer konden we erg ver kijken.

Daarna zijn we naar een ander eiland gelopen om daar een oud gedeelte met 12 oude universiteiten van de stad te gaan bezichtigen. Eenmaal aangekomen zagen we een getekende plattegrond van de stad. De buitenrand was helemaal geel gekleurd waardoor we dachten dat het een strand was dat uitkeek op de zee. Het eiland was best groot waardoor we een beetje de rand aan wilde houden. Helemaal omdat niet het volledige eiland op onze kaart stond. Wat bleek nu, uiteindelijk toch via grote straten met wederom gigantische gebouwen helemaal door het midden van het eiland gelopen om helemaal aan de andere kant uit te komen waar helemaal geen strand was. Dat gekleurde deel was alleen maar constructie en bouwgrond met een enorme blauwe muur ervoor waardoor we niet eens de zee konden zien. Het kwam er op neer dat we meer dan 25 km gelopen hebben die dag om een lelijk deel van de stad en een hoge uitzichtloze muur te bekijken. Misschien dat het daarom niet op onze kaart stond haha.

Eenmaal terug in de stad maar weer genoten van de mooie gebouwen die allemaal tot in kleine details ontworpen zijn. Erg mooi om te zien. Uiteindelijk via wat leuke toeristische steegjes en kraampjes terug gelopen naar het hostel waar we om 21:00 uur opgepikt werden door de honcho. We hadden ons alle 4 ingesteld en voorbereid om gewoon naar het treinstation te lopen maar blijkbaar zit al het transport van en naar het hostel er allemaal al bij inbegrepen. Dus een taxi stond beneden al op ons te wachten. Ideaal!

Op het treinstation moesten ook alle tassen door een scan heen zoals op het vliegveld en bij de trein aangekomen kregen we de tickets voor de treinreis. Uiteraard eerst een foto genomen en toen richting onze gereserveerde cabine.

De cabine bestaat uit 2 banken tegenover elkaar met daarboven nog 2 die weg geklapt kunnen worden. Eronder is beperkte ruimte voor wat bagage en tussen de banken is een kleine loopruimte die breed genoeg is voor 1 persoon. Allemaal erg knus maar het werkt wel. Dit zal elke keer ons verblijf zijn als we in de trein zitten. In de avond zijn ze erg snel om te toveren tot bedden, en omdat we maar met z’n 4e zijn, is er steeds 1 volledige cabine gereserveerd voor ons zodat we niet met locals opgescheept worden. Nog even na gebuurt en toen naar bed gegaan.

De wekker gezet om 6:00 uur omdat we om 6:40 uur in Moskou zullen arriveren. 

Foto’s

4 Reacties

  1. Marij:
    12 november 2015
    Ik zie jullie zo voor me. Toeristen volgens het boekje ;)
    XXX
  2. Jan Vogels:
    12 november 2015
    Eerste vraag die in me opkomt, past Jeroen ook in de cabine :)
  3. Frans:
    12 november 2015
    Eigenlijk moeten je ouders iemand zoeken die deze verhalen wil publiceren. Duidelijk, leesbaar. Natuurtalent. Ben benieuwd of je dit volhoudt.
    Jan, Marij is de Middelbeerse courant geen optie! ( serieus ).
  4. Manon Vogels:
    13 november 2015
    "Alle nationale musea van de buitenkant bekeken" hahaha, eerlijk.
    Die rij bij de Hermitage was wel echt te lang ja, maar ik zou er desnoods geslapen hebben tot het openging. Dit is een museum waar ik koste wat kost zou moeten zijn geweest.